وبلاگ نماز
نماز درس توحيد ورمز اخلاص و راز عبوديت است .

( مسئله 1517) بعد از مرگ انسان، مى توان براى نماز و عبادتهاى ديگر او كه در زمان حيات به جا نياورده، ديگرى را اجير كرد، يعنى به كسى مزد دهند كه آنها را به جا آورد، و اگر كسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد، صحيح است.

( مسئله 1518) انسان مى تواند براى بعضى از كارهاى مستحبّى، مثل زيارت قبر پيامبر و امامان (عليهم السلام) ، از طرف زندگان اجير شود، و نيز مى تواند كار مستحبّى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.

( مسئله 1519) كسى كه براى نماز قضاى ميّت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را كه احتمال ابتلا به آن داده مى شود، از روى تقليدِ صحيح بداند.

( مسئله 1520) اجير بايد موقع نيّت، ميّت را معيّن نمايد و لازم نيست اسم او را بداند. پس اگر نيّت كند از طرف كسى نماز مى خوانم كه براى او اجير شده ام، كافى است.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1500) «نماز عيد فطر و قربان» در زمان حضور امام (عليه السلام) واجب است و بايد به جماعت خوانده شود و در زمان ما كه امام (عليه السلام) غايب است، مستحب است و مى توان آن را به جماعت خواند; بلكه به جماعت خواندن، احوط است.

( مسئله 1501) وقت نماز عيد فطر و قربان از اول آفتاب روز عيد است تا ظهر.

( مسئله 1502) مستحبّ است نماز عيد قربان را بعد از بلند شدن آفتاب بخوانند و در عيد فطر مستحبّ است، بعد از بلند شدن آفتاب افطار كنند و زكات فطره را هم بدهند، بعد نماز عيد را بخوانند.

( مسئله 1503) نماز عيد فطر و قربان، دو ركعت است كه در ركعت اول، بعد از خواندن حمد و سوره، نمازگزار بايد پنج تكبير بگويد، و بعد از هر تكبير، يك قنوت بخواند و بعد از قنوت پنجم، تكبير ديگرى بگويد و به ركوع رود و دو سجده به جا آورد و برخيزد، و در ركعت دوم، چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبير، قنوت بخواند و تكبير پنجم را بگويد و به ركوع رود و بعد از ركوع، دو سجده به جا آورد و تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1491) نماز آيات، دو ركعت است و در هر ركعت، پنج ركوع دارد و دستور آن چنين است كه انسان بعد از نيّت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز به ركوع رود، تا پنج مرتبه، و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم، دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول به جا آورد و تشهّد بخواند و سلام دهد.

( مسئله 1492) در نماز آيات انسان مى تواند بعد از نيّت و تكبير و خواندن حمد، آيه هاى يك سوره را پنج قسمت نمايد و يك آيه يا بيشتر از آن را بخواند و به ركوع رود و سر بردارد و بدون اينكه حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به ركوع رود و همين طور تا پيش از ركوع پنجم، سوره را تمام نمايد، مثلا به قصد سوره توحيد، «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم» را كه يك آيه از سوره است، بخواند و به ركوع برود، سر بردارد و بگويد: «قُل هُوَ اللهُ اَحَدٌ» و به ركوع برود و سپس سر بردارد و بگويد: «اَللهُ الصَّمَدُ» و سپس ركوع را تكرار نمايد و بعد از سر برداشتن بگويد: «لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ» و به ركوع برود و بعد از سر برداشتن بگويد: «وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ» و به ركوع برود و سجده را به جا آورد و بعد، ركعت دوم را مثل ركعت اول به جا آورد.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

(مسئله 1475) نماز آيات كه دستور آن بعداً گفته مى شود، به واسطه چهار چيز واجب مى شود:

1. گرفتن خورشيد;

2. گرفتن ماه، اگرچه مقدار كمى از آنها گرفته شود و كسى هم از آن نترسد;

3. زلزله، اگرچه كسى هم نترسد;

4. رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها، در صورتى كه بيشتر مردم بترسند و نيز بنا بر احتياط واجب، بايد براى حوادث وحشتناك زمينى مانند شكافتن و فرورفتن زمين در صورتى كه بيشتر مردم بترسند نماز آيات بخوانند.

(مسئله 1476) اگر از چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، بيشتر از يكى اتّفاق بيفتد، انسان بايد براى هريك از آنها يك نماز آيات بخواند. مثلا اگر خورشيد بگيرد و زلزله هم رخ بدهد، بايد دو نماز آيات بخواند.

(مسئله 1477) كسى كه چند نماز آيات بر او واجب است، اگر همه آنها براى يك چيز بر او واجب شده باشد، مثلا سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده است، موقعى كه قضاى آنها را مى خواند، لازم نيست معيّن كند كه براى كدام دفعه آنها باشد، و همچنين است اگر چند نماز براى رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها بر او واجب شده باشد; ولى اگر براى گرفتن خورشيد و ماه و زلزله، يا براى دوتاى اينها نمازهايى بر او واجب شده باشد، بنا بر احتياط واجب، بايد موقع نيّت، معيّن كند، نماز آياتى را كه مى خواند براى كدام يك آنهاست.

 

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1464) در زمان غيب ولى عصر(عج)، نماز جمعه واجب تخييرى است (يعنى مكلّف، مخيّر است بين خواندن نماز ظهر و يا جمعه).

( مسئله 1465) كسى كه نماز جمعه را به جا آورده، واجب نيست نماز ظهر را هم بخواند، ولى احتياط مستحب آن است كه آن را نيز به جا آورد.

( مسئله 1466) نماز جمعه بايد به جماعت برگزار شود و نمى توان آن را به طور فرادا به جا آورد.

( مسئله 1467) همه شرايطى كه در نماز جماعت معتبر است، در نماز جمعه نيز لازم است; مانند نبودن حايل، بالاتر نبودن جاى امام، فاصله بيش از حد نداشتن و غير اينها.

( مسئله 1468) كمترين فاصله لازم بين دو نماز جمعه، يك فرسخ است.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1461) اگر در صفهاى جماعت جا باشد، مكروه است انسان تنها بايستد.

( مسئله 1462) مكروه است مأموم ذكرهاى نماز را طورى بگويد كه امام بشنود.

(مسئله 1463) مسافرى كه نماز «ظهر» و «عصر» و «عشا» را دو ركعت مى خواند، مكروه است در اين نمازها به كسى كه مسافر نيست اقتدا كند، و كسى كه مسافر نيست، مكروه است در اين نمازها به مسافر اقتدا نمايد.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]





تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1453) اگر مأمومْ يك مرد باشد، مستحبّ است طرف راستِ امام بايستد و اگر يك زن باشد، مستحبّ است در طرف راستِ امام طورى بايستد كه جاى سجده اش مساوى زانو يا قدم امام باشد، و اگر يك مرد و يك زن يا يك مرد و چند زن باشند، مستحبّ است مرد طرف راستِ امام و باقى پشت سر امام بايستند، و اگر چند مرد يا چند زن باشند، مستحبّ است پشت سر امام بايستند و اگر چند مرد و چند زن باشند، مستحبّ است مردها پشت سر امام و زنها پشت سر مردها بايستند.

( مسئله 1454) اگر امام و مأموم هر دو زن باشند، احتياط آن است كه امام كمى جلوتر بايستد.

( مسئله 1455) مستحبّ است امام در وسط صف بايستد و اهل علم و كمال وتقوا در صف اول بايستند.

( مسئله 1456) مستحبّ است صفهاى جماعت منظم باشد و بين كسانى كه در يك صف ايستاده اند فاصله نباشد و شانه آنان در رديف يكديگر باشد.

( مسئله 1457) مستحبّ است بعد از گفتن «قَدْقَامَتِ الصَّلاَةُ» مأمومين برخيزند.

( مسئله 1458) مستحبّ است امام جماعت حال مأمومى را كه از ديگران ضعيف تر است رعايت كند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند و نيز مستحبّ است قنوت و ركوع و سجود را طول ندهد، مگر بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده اند، مايل اند.

( مسئله 1459) مستحبّ است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهايى كه بلند مى خواند صداى خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى بايد بيش از اندازه صدا را بلند نكند.

( مسئله 1460) اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مى خواهد اقتدا كند، مستحبّ است ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد برخيزد، اگرچه بفهمد فرد ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]





تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1433) موقعى كه مأموم نيّت مى كند، بايد امام را معيّن نمايد، ولى دانستن اسم او لازم نيست; مثلا اگر نيّت كند كه: «اقتدا مى كنم به امام حاضر»، نمازش صحيح است.

( مسئله 1434) مأموم بايد غير از حمد و سوره، همه چيز نماز را خودش بخواند; ولى اگر ركعت اول يا دوم او، ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.

( مسئله 1435) اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز «صبح» و «مغرب» و «عشا» صداى حمد و سوره امام را بشنود ـ اگرچه كلمات را تشخيص ندهد ـ بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداى امام را نشنود، مستحبّ است حمد و سوره را بخواند ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند، اشكال ندارد.

( مسئله 1436) اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد و سوره را نخواند.

( مسئله 1437) اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا تصوّر كند صدايى را كه مى شنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش صحيح است.

( مسئله 1438) اگر شك كند كه صداى امام را مى شنود يا نه، يا صدايى بشنود و نداند صداى امام است يا شخص ديگر، مى تواند حمد و سوره را بخواند.

( مسئله 1439) مأموم نبايد در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر، حمد و سوره بخواند و مستحبّ است به جاى آن ذكر بگويد.

( مسئله 1440) مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد، بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده، تكبير نگويد.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1426) امام جماعت بايد عاقل و شيعه دوازده امامى و عادل و حلال زاده و بنا بر احتياط مستحب بالغ باشد، و نماز را به طور صحيح بخواند; همچنين بنا بر احتياط مستحب، اگر مأمومْ مرد است، امام او هم مرد باشد، ولى اقتدا به بچه غير مميّز صحيح نيست.

( مسئله 1427) كسى كه امام جماعتى را عادل مى دانسته، اگر شك كند كه به عدالت خود باقى است يا نه، مى تواند به او اقتدا نمايد.

( مسئله 1428) كسى كه ايستاده نماز مى خواند، نمى تواند به كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى خواند، اقتدا كند; و كسى كه نشسته نماز مى خواند، بنا بر احتياط واجب نمى تواند به كسى كه خوابيده نماز مى خواند، اقتدا نمايد.

( مسئله 1429) كسى كه نشسته نماز مى خواند، مى تواند به كسى كه نشسته نماز مى خواند، اقتدا كند; و همچنين كسى كه خوابيده است، مى تواند به كسى كه نشسته نماز مى خواند، اقتدا كند.

( مسئله 1430) اگر امام جماعت به واسطه عذرى با تيمّم يا با وضوى جبيره اى نماز بخواند و يا به واسطه عذرى با لباس نجس نماز بخواند، مى توان به او اقتدا كرد.

( مسئله 1431) اگر امام جماعت، بيمارى اى دارد كه نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائطش خوددارى كند، مى توان به او اقتدا كرد.

( مسئله 1432) صحّت اعضا و عدم نقص، شرط امام جماعت نيست، ليكن بايد امام جماعت بتواند ايستاده نماز بخواند.

 

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]





تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 1372) مستحبّ است كه نمازهاى واجب، خصوصاً نمازهاى يوميه به جماعت خوانده شود و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصاً براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان مسجد را مى شنود، نماز جماعت بيشتر سفارش شده است.

( مسئله 1373) در روايتى وارد شده است كه: «اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان، ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد، و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مى شود تا به ده نفر برسند و عده آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ، و درياها مركّب و درختها قلم، و جنّ و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمى توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند».

( مسئله 1374) حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى اعتنايى، جايز نيست و سزاوار نيست كه انسان، بدون عذر، نماز جماعت را ترك كند.

( مسئله 1375) مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند، و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادا يعنى تنها خوانده شود، بهتر است; همچنين نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند، از نماز فرادا كه آن را طول بدهند، بهتر است.

( مسئله 1376) وقتى كه نماز جماعت بر پا مى شود، مستحبّ است كسى كه نمازش را فرادا خوانده دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد كه نماز اولش باطل بوده، نماز دوم او كافى است.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : پنج شنبه 15 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 6 صفحه بعد